RACJONALNE ŻYWIENIE
Musimy
pamiętać, że psy to zwierzęta drapieżne.
Ich przodkowie spożywali swoją zdobycz
ze skórą, sierścią, kośćmi i wnętrznościami.
Do swojej nie zjedzonej w całości
zdobyczy wracali nawet wtedy gdy zrobiła się nieświeża i cuchnąca.
Oczywiście
pies nie żywił się tylko upolowaną zwierzyną; zjadał również owoce, nasiona,
warzywa i w ten sposób zaopatrywał organizm w witaminy i sole mineralne.
Dziś
posiadacze siberianów nie muszą się martwic jak zdobyć odpowiednie pożywienie
dla swego ulubieńca.
Producenci prześcigają się w przygotowywaniu odpowiednich
karm dla psów w zależności od masy ciała, wieku i wymagań. Nie należy jednak
kupować tych najtańszych.
My
polecamy póki co sprawdzone marki pokarmu: ROYAL CANIN, BENTO KRONEN, ,
EUKANUBA i ACANA.
Każda z tych karm ma odmianę dla szczeniaków ras średnich (medium
breed puppy) i taką należy małemu podawać.
Kupić
je można w specjalistycznych sklepach zoologicznych, u lekarzy weterynarii przy
lecznicach i przez internet. Można też skontaktować się z przedstawicielem
handlowym, który dowiezie nam karmę na telefon. Najlepiej opłaca się kupno
15-20sto kilogramowych worków karmy a porcjowanie i rodzaj doradzi nam już hodowca.
W
przypadku dorosłych siberianów nie można sugerować się dawkowaniem podanym na
opakowaniu. Przy stosowaniu wskazanych tam ilości upasiemy psa niczym prosiaka.
Odpowiednia
porcja dobrej karmy dostarcza psu wszystkiego czego potrzebuje i nie trzeba go
już niczym dokarmiać. Taki worek powinien starczyć na kilka tygodni.
Oczywiście
można urozmaicić psu dietę i raz w tygodniu podać ugotowanego kurczaka ( nam
zostanie dobry rosół :) )
Należy
pamiętać, że nasz młody siberian nie jest zjadaczem resztek, jakie zostają z
posiłków człowieka. Jest tam zbyt wiele przypraw szkodliwych dla jego
organizmu.
Błędne karmienie może być przyczyną wielu chorób wewnętrznych,
skórnych, może też doprowadzić do nadmiernej otyłości.
Nie
należy naszemu psu dawać cukierków, ciastek, czekolady i innych słodyczy mimo,
że bardzo je lubi.
Nie stosując się do tych zakazów i ulegając przymilnie
proszącemu siberiankowi możemy spowodować zaburzenia w trawieniu, otłuszczenie,
bądź egzemę.
Darujmy wiec sobie słodkie smakołyki przy karmieniu naszych
ulubieńców.
Pies nie ma takiego poczucia smaku jak człowiek i może otrzymywać
codziennie ten sam pokarm. Owszem ma swoje ulubione przysmaki, lecz w żaden
sposób nie zaszkodzimy mu jeżeli będziemy je podawać nie za często.
Ci
którzy chcą swojego psiaka karmić jedzeniem "domowym" powinni
wiedzieć, że podstawą każdej karmy jest mięso.
Oprócz soli, witamin i
składników smakowych zawiera przede wszystkim białko. Unikać należy jedynie
wieprzowiny, a zwłaszcza jej tłustych części.
Mięso odleżałe, nawet trochę
woniejące jest lekko strawnym pokarmem.
Mimo, że surowy pokarm jest zdrowszy od
gotowanego, wielu właścicieli woli dawać ten ostatni aby uniknąć przykrego
zapachu przy oddechu psa.
Z potraw mięsnych najczęściej podajemy podroby:
serca, żołądki, wątrobę, ozór itp. Wszystkie mięsne dania drobno kroimy, gdyż
pies nie przeżuwa posiłku, ale go połyka w całości.
Niewątpliwym psim rarytasem
są kości.
Nasz siberian poradzi sobie nawet z największymi.
Niebezpieczne są
jedynie długie kości ptasie, gdyż odrywają się często od nich drzazgi, które
mogą spowodować przebicie jelita, bądź utkwić w pysku.
Kości
wygotowane są bezwartościowe jako pokarm, służą jedynie do zabawy.
Kości
zawierają wapń, białko i inne substancje potrzebne do budowy ciała, a ich gryzienie
wzmacnia u psa dziąsła i zęby.
Największą wartość użytkową mają kości młodych
zwierząt. Musimy jednak je podawać z umiarem, gdyż ich nadmiar może spowodować
kłopoty z wydalaniem (twarde odchody), a także wzdęcia.
Po piątym roku życia
zaleca się zmniejszyć dzienna rację kości.
Wysokowartościowym pokarmem są
również ryby.
Pies daje sobie dobrze radę z miękkimi ośćmi i głową.
U ryb
dużych należy ości usunąć oraz wyciąć ostre, przednie płetwy. Ryby morskie
można podawać surowe lub gotowane, rzeczne tylko po ugotowaniu.
A
teraz parę słów o pokarmie roślinnym. Oprócz białka, witamin i składników
mineralnych rośliny zawierają przede wszystkim cukry i skrobie. Do pokarmów
tych należą głównie: ryż, kasze, płatki owsiane, śruty zbożowe, a także owoce i
warzywa. Kilkutygodniowym szczeniętom podajemy warzywa gotowane, starsze psy mogą
otrzymywać surowe. W diecie psa nie powinno być ziemniaków, chleba, nasion
roślin strączkowych i kukurydzy.
Składniki
mineralne i mikroelementy zawarte w pokarmie roślinnym służą nie tylko do
budowy kośćca, ale również do procesów przemiany materii.
Niezbędnym
dodatkiem do pożywienia psa są wszystkie witaminy oraz wapń i fosfor (zwłaszcza
dla psów młodych, u których może wystąpić krzywica i słaby rozwój).
Uzupełnienie ich niedoborów dokonuje się poprzez podanie odpowiednich zestawień
dodatków witaminowych. Zapotrzebowanie na wapń i fosfor zostaje zaspokojone,
gdy podamy pokarm z zawartością 0,5% każdego z tych składników mineralnych.
Żywienie naszego siberiana musi być dostosowane do jego wieku i ciężaru, a
także do ruchu jaki mu zapewniamy. Orientacyjnie pies 10 kilogramowy powinien
otrzymać 650 g
pożywienia dziennie, 20 kilogramowy - 1 kg pożywienia a 50 kilogramowy - 2 kg.
O
właściwie wymierzonej porcji świadczy całkowicie wylizana miska. Przy błagalnym
wzroku naszego "futrzaka" możemy dodać nieco więcej karmy przy
następnym posiłku. Pamiętajmy jednak aby wszystkie posiłki były pozbawione
ostrych przypraw, takich jak np. papryka czy pieprz..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz