Dziś kilka zdań o bernardynach.
Te górskie molosy pochodzą ze Szwajcarii. Nazwa wywodzi się od zakonu Św. Bernarda.
Pierwotnie były psami stróżującymi i w porównaniu z dzisiejszymi były psami niedużymi i lżejszymi, o masie ciała do 80 kg. Dzisiejszy bernardyn osiąga wagę do 100 kg!!
Początkowo używano ich do wypasu bydła, dopiero później mnisi zaczęli wykorzystywać psy w celach ratunkowych.
Psy torowały drogę w śniegu, wyczuwały zagrożenia lawinowe, znajdowały drogę do domu nawet podczas śnieżycy.
Najsławniejszym bernardynem był Barry. Legenda głosi, że uratował 40 osób, a zginął z rąk 41 osoby, która przestraszywszy się psa uderzyła go kawałkiem żelaza. Mimo wysiłków nie udało się uratować psa.
Bernardyn wykazuje silny instynkt stróża, co odziedziczył po swoich przodkach.
Problemy bernardynów wynikają z ich rozmiarów. Są narażone na skręt żołądka, może wystąpić u nich dysplazja stawów biodrowych, zapalenie stawów, choroby serca. Bernardyny długowłose mogą cierpień a choroby oczu - wywinięcie powieki - ektropium.
(zdjęcie znalezione w internecie)