Szczenięta od
4 tygodnia życia uczą się inhibicji gryzienia, czyli kontrolowanej siły
ugryzienia zahamowanej agresji.
Ważne jest,
aby w tym okresie przebywały z matką, która interweniuje przerywając zbyt mocne
gryzienie i zachowania zbyt agresywne.
Jeżeli jeden
szczeniak ugryzie drugiego szczeniaka za mocno, to ten ugryziony piszczy.
Szczeniaki uczą się wzajemnie, że pisk oznacza ugryzłem za mocno.
Na tej samej
zasadzie można nauczyć szczeniaka, jak mocno można zaciskać zęby na ludzkich
rękach w trakcie zabawy (za mocno? to trzeba pisnąć na odpowiedniej
częstotliwości).
Osobiście jestem zdania, aby nie dopuszczać do zabaw z
zaciskaniem zębów na ludzkiej ręce, dlatego nasze szczenięta gdy tylko próbują podgryzać
są natychmiast od tego odzwyczajane.
Pies, który
nauczy się inhibicji gryzienia w szczenięctwie, później, kiedy będzie dorosły,
będzie tej umiejętności używał.
W okresie
nauki inhibicji gryzienia odradzam zabawę z piszczącymi zabawkami. Mogą one częściowo
osłabić reakcję szczeniaka na pisk.
Zdarza się
bowiem tak, że piszcząca szczeniaka nakręca, gryzie mocniej, by piszczało, a
zabawka nie reaguje……
Pisk rodzeństwa
lub matki podczas gryzienia jest dla szczeniaka
informacją, że za tym idzie reakcja. A w przypadku zabawek piszczących tej
reakcji brak.
Należy
zwrócić uwagę na jeszcze jeden aspekt nauki inhibicji gryzienia.
Przenieśmy ją
na płaszczyznę zabaw z dzieckiem.
Pies
zaczepia, podgryza, dziecko piszczy i….
Pies nie
nauczony inhibicji gryzienia, gryzie dalej, żeby piszczało, a stąd już tylko
krok do tragedii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz