Dzisiaj szczenięta kończą miesiąc.
Mimo, iż stają się coraz bardziej samodzielne nadal przebywają z psią mamą.
Pierwszy miesiąc jest nadal okresem intensywnego rozwoju, zarówno fizycznego jak i psychicznego.
W tej fazie pieski są bardzo podatne na stres i pod żadnym pozorem w tym wieku nie wolno ich odsadzać od matki.
Oddzielenie malców w czwartym tygodniu życia ma wielce negatywny wpływ na równowagę psychiczną psa dorosłego.
W piątym tygodniu matka natura zaczyna ustalać swoje prawa.
Suka coraz częściej opuszcza legowisko zostawiając swe dzieci coraz dłużej same.
Jest to tzw. odsadzanie szczeniat od matki.
W tym okresie szczenięta powinny mieć możliwość spacerów poza kojcem, zabaw w swoim gronie i maksymalnej ilości kontaktów z domownikami. Oprócz domowników szczenięta są odwiedzane przez liczne grono moich znajomych z dziećmi.
Psiaki zdobywają w ten sposób doświadczenia, które będą miały duży wpływ na ich zachowanie w dorosłym życiu. Im te doświadczenia będą bardziej różnorodne, tym przyszły charakter psa dorosłego będzie pewniejszy i bardziej zrównoważony.
W tym czasie maluchy ustalają między sobą hierarchię, uczą się zachowań w stadzie (sforze) i prawidłowego współżycia w psiej społeczności.
Jeżeli małe pieski zostaną wcześniej odseparowane od siebie, innych psów i od ludzi, jako dorosłe nie będą potrafiły właściwie zachowywać się wobec swych współplemieńców i ludzi (nadmierna bojaźliwość, agresja).
Podstawowych zachowań małego czworonoga uczy matka. Zbyt wczesne odseparowanie „dziecka" od „nauczycielki" może uczynić z niego psychicznego dewianta.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz