Dobry początek nowej znajomości
Charakter i nawyki naszego szczenięcia,
niestety, nie zależą tylko od nas ludzi.
Decydując się na wybór psiaka, pamiętajmy, że jego temperament,
szybkość uczenia się, karność, skłonność do podporządkowania się czy dominacji
to w dużej mierze cechy rasy, jak również cechy rodziców.
Dlatego poznajmy cechy rasy, jej zalety i wady. Przyjrzyjmy się
rodzicom, zwłaszcza psiej mamie. Ona nie tylko przekazuje swoim dzieciom
zapisane w genach cechy, ale również w
procesie wychowania, kiedy szczenięta znajdują się pod jej opieką, swoje
nawyki. Szczenięta zawsze naśladują
zachowanie matki. Jeśli jest ona niespokojną suką, histeryczką, to przejmą od
niej tę skłonność
Swoje piętno na psychice malucha
odciskają także hodowcy. Ich zaniedbania mogą być trudne do odrobienia.
Nowo narodzone szczenięta mają
zamknięte oczy i zarośnięte kanały słuchowe.
Ich świat ogranicza się do posłania i sutków matki, którą rozpoznają po
zapachu. Zanim otworzą oczy, cały ich świat to zapachy i dotyk.
Każda delikatna pieszczota,
każde wzięcie na ręce to dla takiego malca pozytywne przeżycie, uczące, że ręka
człowieka jest dobra i przyjazna.
Te doznania wzmagają się, kiedy zaczynamy dokarmiać szczenięta - to z
ręki człowieka dostają pierwsze kęsy surowego mięsa.
Rosnące szczenięta powinny być brane na ręce, pieszczone, czesane.
Powinny poznać jak najwięcej rozmaitych dźwięków - włączone radio,
odkurzacz, mikser.
Nie mogą spędzać czasu tylko w kojcu.
Muszą być wypuszczane i biegać po mieszkaniu, a jeśli jest taka
możliwość, także po ogrodzie. Jeszcze u hodowcy powinny poznać zakaz "nie
wolno" albo "fe".
Szczenię przesocjalizowane.
Z takim możemy spotkać się, kupując je od ludzi, którzy mają jedną
ukochaną suczkę i jej dzieci traktują niemal jak własne, pozwalają im na
wszystko.
Takie szczenięta nie wiedzą, co to zamknięcie czy brak towarzystwa
człowieka.
Są doskonale odchowane, wychuchane, ale trzeba będzie je nauczyć tego,
że czasami zostają same w domu i że nie wszystko im wolno.
Ponieważ małe szczenięta szybko się uczą, nie będzie to trudne, ale
czeka nas kilka ciężkich dni, a zwłaszcza nocy, kiedy osamotniony malec będzie
głośno protestował.
Dla waszego i jego dobra trzeba to przetrzymać i nie ulegać presji, bo
potem, gdy przyjdzie nam zostawić psa samego na dłużej - będzie wył i demolował
mieszkanie.
Zamykany na krótko w innym pokoju i wypuszczany, kiedy tylko się
uspokoi, szybko zaakceptuje fakt, że czasami zostaje sam.
Szczenię niezsocjalizowane.
Szczenię niezsocjalizowane zwykle pochodzi z dużej hodowli, gdzie
trzyma się wiele psów. Szczenięta są w kojcu i mało kto do nich zagląda.
Człowieka widują jedynie, kiedy przynosi im jedzenie, a o pieszczotach
i dotykaniu nie ma mowy.
Taki maluch nie bardzo widzi przyjemność w kontaktach z człowiekiem, a
wyjęty z kojca nie wie, jak się zachować.
Kilkutygodniowe szczenię szybko się tego nauczy.
Im starsze, tym trudniej przyjdzie mu się przystosować do nieznanych
warunków.
Warto zatem przyjrzeć się, w jakich warunkach trzymane są szczenięta i
jaki stosunek ma do nich hodowca. Jeśli na widok obcego pierzchają po kątach,
należy spodziewać się, że będą z nimi kłopoty.
